Kody błędów HTTP - jak analizować je pod kątem SEO?

Kody błędów HTTP to krótkie informacje przekazywane użytkownikowi za każdym razem, gdy po wysłaniu żądania serwer nie jest w stanie poprawnie go obsłużyć. To takie zakodowane “notatki” na temat problemów z przesyłaniem strony, dzięki którym możemy łatwiej wychwytywać i naprawiać wszelkie nieprawidłowości.

W tej części SEO Samodzielnych omawiamy kody HTTP. Przede wszystkim te błędne, ale nie tylko. Wyjaśniamy, czym są i skąd się biorą, oraz jakie mają znaczenie. Jak na nas przystało, pokazujemy też aspekt praktyczny - czyli jak znaleźć błędy HTTP i w jaki sposób “wykorzystać” je prowadząc pozycjonowanie.

Spis treści:

1. Czym są kody błędów HTTP?
2. Czym jest kod odpowiedzi HTTP?
3. Kody błędów HTTP a SEO
4. Błąd HTTP to też informacja dla Google
5. Jak znaleźć błędy HTTP?
6. Kody HTTP i ich klasy
7. Najważniejsze (w SEO) kody HTTP
8. Pozostałe kody błędów i odpowiedzi HTTP
9. Ciekawe i nietypowe kody błędów HTTP
10. Czy warto analizować kody błędów HTTP? (Podsumowanie)

Czym są kody błędów HTTP?

Kody błędów HTTP to informacje o rodzaju błędu, jaki wystąpił w trakcie próby uzyskania dostępu do danej strony. Wysyłane przez serwer do przeglądarki w razie niepowodzenia w przesyłaniu strony lub gdy wystąpi inny problem.

Błędy HTTP to nic innego jak kody HTTP należące do klas odpowiedzi błędów (zaczynające się cyfrą 4 lub 5).

Czym jest kod odpowiedzi HTTP?

Kod odpowiedzi HTTP to trzycyfrowa informacja zwracana w odpowiedzi serwera, przekazująca przeglądarce, jaki rodzaj odpowiedzi został udzielony. Ta może być oczywiście poprawna, ale gdy coś pójdzie nie tak - wówczas pojawia się błąd HTTP.

Żeby jednak zrozumieć, skąd biorą się kody HTTP, przyjrzyjmy się temu, jak działa dostęp do stron internetowych. W gruncie rzeczy jest to komunikacja pomiędzy komputerami (klientem i hostem), poprzez protokół HTTP.

Z grubsza działa to w ten sposób:

1. Wpisujemy konkretny adres strony w przeglądarce i klikamy enter.
2. Nasza przeglądarka internetowa (klient) chce uzyskać dostęp do konkretnego adresu, więc wysyła na niego żądanie.
3. Żądanie trafia na wskazany adres i jest rozpatrywane przez serwer (hosta), który się pod nim znajduje.
4. Host, po rozpatrzeniu prośby odsyła odpowiedź na adres nadawcy (zwykle jest nią zawartość adresu).
5. Klient (przeglądarka) odbiera i przetwarza odpowiedź.
6. Naszym oczom ukazuje się wyrenderowana strona (lub błąd).

Razem z odpowiedzią wysyłany jest właśnie nasz niepozorny trzycyfrowy symbol, czyli kod odpowiedzi HTTP. Jest on pierwszym elementem odpowiedzi serwera i mówi o tym, jak rozpatrzono wysłane wcześniej żądanie. Np. poprawnie, błędnie lub wcale, bo zostało przekazane dalej (przekierowane na inny adres).

Kody błędów HTTP a SEO

Błędy HTTP, takie jak np. najpopularniejszy i znany chyba każdemu kod 404 przydają się w SEO. To takie etykietki, które pozwalają nam stosunkowo łatwo wychwycić podstrony, z którymi coś nie gra. Które wygasły, zostały usunięte i nieprzekierowane, źle skonfigurowane, czy zwyczajnie, z jakiegoś powodu nie działają.

Błąd HTTP to też informacja dla Google

W kontekście SEO istotne jest też to, że tak błąd HTTP, jak i każdy inny kod odpowiedzi HTTP jest odczytywany przez roboty Google i może wpływać na indeksowanie strony. Np. jeśli wyszukiwarka będzie przez zbyt długo znajdować pod danym adresem błąd - w końcu wykluczy go z wyników, uznając podstronę za pustą.

Kody HTTP są też szczególnie ważne ze względu na przekierowania. Pamiętasz ich dwa najważniejsze typy - 301 i 302? Te cyfry to właśnie odpowiedzi HTTP, mówiące klientowi (w tym właśnie botom Google), że dany adres został przeniesiony gdzie indziej, czasowo lub trwale. Ta informacja jest uwzględniana w indeksie i w efekcie także w wynikach wyszukiwania.

Co do zasady, jeśli dana podstrona ma zostać prawidłowo zindeksowana, musi zwracać kod 200 - OK (prawidłowo zrealizowane żądanie). Wszelkie inne odpowiedzi są równoznaczne z tym, że bot nie odczyta podstrony - nie będzie ona więc mogła zostać zaindeksowana.

Jedynym wyjątkiem są tu kody przekierowań, które mówią Google, że coś przenieśliśmy i gdzie to się znajduje. Mimo wszystko ostatecznie i tak liczy się tutaj właściwa treść (pod adresem docelowym).

Jak znaleźć błędy HTTP?

Błędy HTTP najłatwiej będzie znaleźć poprzez narzędzia SEO, szczególnie SEO crawlery, takie jak Screaming Frog. W większości rozwiązań tego typu wystarczy przeprowadzić podstawowe crawlowanie i znaleźć odpowiednią tabelkę.

Innym, praktycznym rozwiązaniem, szczególnie w kwestii odnajdywania podstron zwracających kod 404, jest skorzystanie z Google Search Console. Tutaj wystarczy przejrzeć błędy wykazane przez raport Stan w zakładce “Indeks”.

Kody błędów HTTP (lub innych odpowiedzi) weryfikować można też ręcznie. Nie jest to za szczególnie praktyczne, bo zwykle sprawdzamy kody HTTP hurtowo, po to, żeby dowiedzieć się, gdzie występują problemy. Mimo wszystko da się, właściwie w każdej przeglądarce, więc pokazujemy.

Na przykładzie Google Chrome: wchodzimy na adres, pod którym chcemy sprawdzić kod odpowiedzi HTTP serwera. Wchodzimy w DevTools (F12), wybieramy zakładkę Network i odświeżamy. Właściwy kod dokumentu znajduje się na górze, w kolumnie status.

Kody HTTP i ich klasy

Każdy kod odpowiedzi HTTP ma swoją klasę, czyli należy do pewnej grupy - kategorii komunikatów. Grup tych (klas, które może przyjąć kod HTTP) jest 5, a rozczytywanie ich jest banalnie proste. Klasę odpowiedzi definiuje pierwsza z trzech cyfr kodu odpowiedzi, właściwie klasy te to tylko sposób sortowania kodów, tak by były bardziej czytelne.

Klasy kodów HTTP to kolejno:

• 1xx - czyli kody zaczynające się od jedynki to informacyjne kody HTTP. Przekazują, że żądanie jest przetwarzane (oraz co się z nim dzieje),
• 2xx - czyli kody zaczynające się dwójką to kody HTTP oznajmujące powodzenie przetwarzania żądania,
• 3xx - kod odpowiedzi z trójką z przodu to kod HTTP przekierowania, mówiący, że żądanie zostało przekazane pod inny adres (bo zawartość została zastąpiona),
• 4xx - od czwórki zaczynają się błędy HTTP dotyczące aplikacji, informujące o problemach z żądaniem,
• 5xx - piątka z przodu to błąd HTTP dotyczący serwera, oznacza, że żądanie przyjęto, ale po stronie serwera występuje problem, który nie pozwala na jego realizację.

Najważniejsze (w SEO) kody błędów HTTP

Powiedzieliśmy już wszystko, co musisz wiedzieć, jeśli chodzi o to jak działają kody i błędy HTTP. Czas więc przejść do ich znaczenia. Dla ułatwienia i zachowania jako-takiego porządku posortowaliśmy kody HTTP na trzy kategorie: istotne w SEO, pozostałe i nietypowe (eksperymentalne).

Te poniżej, w kategorii “Najważniejsze w SEO” dobrze jest znać. Do pozostałych możesz zawsze wrócić w miarę potrzeby (jeśli na nie trafisz). Nietypowe natomiast zamieszczamy w ramach ciekawostki, bo i tak w absolutnej większości są nieużywane albo i nawet niewspierane przez przeglądarki. W każdym razie przejdźmy już do rzeczy.

Kod 200 - OK

Kod 200 to kod odpowiedzi HTTP zwracany przy poprawnie przetworzonych żądaniach. Gdy strona (zasób), do którego klient (przeglądarka) chce się dostać, są dostępne i działają prawidłowo. Reasumując: 200 = wszystko gra.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Strona działa poprawnie, wszystko w porządku.”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Wszystko działa, można indeksować i wyświetlać użytkownikom.”

Kod 301 - Moved permanently

Serwer zwraca kod 301 wtedy, gdy na żądanym przez Klienta adresie ustawione zostało trwałe przekierowanie. Nie jest to błąd HTTP, a jedynie informacja, mówiąca, że podstrona (jej dane) została na stałe przeniesiona pod inny adres lub zastąpiona innym adresem.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Na tym adresie masz ustawione przekierowanie 301 (o czym powinieneś wiedzieć)”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Cokolwiek było pod tym adresem, znajduje się gdzie indziej lub zostało zastąpione - tutaj masz adres, przejdź tam”

Kod 302 - Found

Drugie najpopularniejsze przekierowanie. Kod 302 to informacja o tymczasowym zastąpieniu żądanej podstrony inną (co jest często równe przeniesieniu jej danych pod inny URL). Błąd 302 jest trochę jak tabliczka “na czas remontu zapraszamy do tymczasowego lokalu na ulicy X”.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Na tym adresie masz ustawione przekierowanie 302 (o czym też powinieneś wiedzieć)”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Ten zasób istnieje, ale chwilowo jest przeniesiony gdzie indziej: tutaj masz adres, przejdź tam”

Kod 400 - Bad request

Pierwszy błąd HTTP w zestawieniu. Błąd 400 mówi o nieprawidłowym zapytaniu (żądaniu) wysłanym do serwera, które ze względu na to zostało odrzucone. Przyczyną wystąpienia jest tutaj zwykle zła składnia zapytania, wynikająca z błędów przeglądarki, systemu lub serwera.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Coś sprawia, że serwer nie potrafi przetworzyć zapytania”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Coś nie działa, nie rozumiem zapytań Googlebota, możesz uznać, że adres nie istnieje”

Kod 404 - Not found

Gdyby stworzyć ranking tego, jak bardzo rozpoznawalne są błędy HTTP, to kod 404 bez wątpienia byłby na jego pierwszym miejscu. Błąd 404 to informacja o tym, że dany zasób nie istnieje. Serwer zwraca go wtedy, gdy klient chce uzyskać dostęp do nieistniejącego adresu (nieistniejącego nigdy lub już - po jego usunięciu).

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Te adres nie ma zawartości, pomyśl, czy nie powinieneś go gdzieś przekierować.”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Nic tu nie ma.”

Kod 405 - Method not allowed

Kod 405 zwracany jest rzadko. Oznacza mniej więcej tyle, że serwer odrzucił żądanie klienta, po zidentyfikowaniu użytej w nim metody HTTP. Błąd 405 ten potwierdza istnienie zasobu, ale wzbrania dostępu, ze względu na niewłaściwą metodę żądania.

Przyczyną wystąpienia 405-tki może być niewłaściwy adres URL w zapytaniu, ale też (co bardziej prawdopodobne) jakiś problem z konfiguracją serwera, wtyczkami CMS-u lub nieaktywny moduł obsługi HTTP.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Sprawdź, czy URL sie zgadza, a jeśli tak przetestuj z różnych urządzeń, jeśli dalej nie działa, coś jest nie tak ze stroną lub serwerem”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Nie wpuszczę Cię w ten sposób, więc możesz uznać, że tego adresu nie ma”

Kod 408 - Request timeout

Kolejny niezbyt częsty błąd HTTP, który warto znać. Kod 408 w odpowiedzi serwera świadczy o przekroczonym limicie czasu oczekiwania na pełne żądanie klienta. Mówiąc prostymi słowami: przeglądarka nie zdążyła wysłać pełnego zapytania, więc serwer odrzucił połączenie.

Ten błąd HTTP zwykle występuje po prostu gdy użytkownik ma problemy z połączeniem internetowym. Jeśli występuje jednak nagminnie, może świadczyć o problemach w konfiguracji serwera lub jego niewystarczających zasobach.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Albo masz problem z internetem, albo coś jest nie tak z serwerem”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Coś jest przeciążone, albo Googlebot, albo ten serwer (raczej to drugie)”

Kod 410 - Gone

Kod 410 jest bardzo podobny do błędu HTTP 404. Przekazuje informację o tym, że żądany zasób zniknął spod odpytywanego adresu na stałe (został usunięty), więc nie należy go już odwiedzać. Błąd 410 jest więc tym samym co 404, ale z dodatkiem pewności. 404 mówi “nie ma”, 410 natomiast “nie ma i już nie będzie”.

Co ciekawe, Google wskazuje w swojej dokumentacji, że kody błędów HTTP 410 mogą pomagać wyszukiwarce szybciej usunąć adres URL z indeksu.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Pod tym adresem była strona, ale została trwale usunięta, bez przekierowania.”

Co oznacza ten kod dla Google?
“To, co tutaj było, zostało usunięte i już nie wróci - możesz wykreślić ten adres z indeksu.”

Kod 500 - Internal Server Error

Przechodzimy do drugiej kategorii błędów, którą są błędy HTTP leżące stricte po stronie serwera. Pierwszy to kod 500, który mówi o wystąpieniu wewnętrznego błędu serwera, który uniemożliwił dostęp do strony. Jest to ogólny kod błędu, niewskazujący na przyczynę.

Co ważne, błąd 500 pojawia się tylko wtedy, gdy problem będący jego przyczyną nie może być przypisany pod żaden inny kod odpowiedzi HTTP klasy 5xx.

Co oznacza ten kod dla Ciebie?
“Wystąpił niezidentyfikowany błąd po stronie serwera.”

Co oznacza ten kod dla Google?
“Wystąpił błąd serwera, spróbuj kiedy indziej, możesz też ograniczyć crawl budget.”

Kod 501 - Not implemented

Kod 501 to informacja o tym, że serwer nie obsługuje funkcji potrzebnej do spełnienia otrzymanego żądania. Efekt błędnego zapytania lub (gdy występuje częściej) problemów w konfiguracji serwera, lub CMS-u.

Od tego miejsca nie będziemy już wymieniać “znaczeń dla Ciebie” i “dla Google”, bo byłby one właściwie identyczne z opisami - więc nic by nie wnosiły. Większość błędów 5xx Google traktuje analogicznie do kodu 500 i tak samo jest w przypadku błędu 501.

Kod 502 - Bad gateway

Błąd HTTP opisywany przez błąd 502 to informacja o tym, że żądanie nie może być spełnione ze względu na niepoprawną odpowiedź innego serwera (pośredniczącego). Zwykle jego przyczyna leży po stronie przeglądarki lub innego oprogramowania sieciowego (np. firewall).

Gdy zaczął pojawiać się na Twojej stronie nagminnie, może świadczyć o przeciążeniu zasobów serwera. W takiej sytuacji warto też przeanalizować ostatnie zmian na stronie (może być to efekt błędu w konfiguracji).

Kod 503 - Service unavailable

Błąd 503 mówi, że serwer działa poprawnie, ale nie może obsłużyć wysłanego żądania. Jest niedostępny ze względu na zbyt duże obciążenie lub planowane prace konserwacyjne. Przyczyną może być tu wspomniane przeciążenie lub przerwa w dostawie usługi hostingowej.

Czasami może być to też efekt błędu w kodzie (szczególnie na stronach działających na WordPressie). Przyczyną pojawiania się tego kodu może być również atak DDoS.

Kod 504 - Gateway timeout

Kod 504 jest bardzo podobny do kodu 502. Różnica polega na tym, że nie informuje o błędzie w odpowiedzi serwera trzeciego, a o nieotrzymaniu od niego odpowiedzi w wyznaczonym limicie czasowym. Jednym z najczęstszych powodów występowania tego kodu jest nieaktualny rekord DNS.

Pozostałe kody błędów i odpowiedzi HTTP

Przechodzimy do kodów pozostałych, już nie tak istotnych dla SEO. W tej części opisy będą skrótowe, bez nadmiernych interpretacji, żeby nie kraść Ci niepotrzebnie czasu. Postaraliśmy się jednak, żeby zawrzeć w nich to, co najistotniejsze.

Kod 100 - Continue

Kod 100 to czysto informacyjny kod HTTP, wskazujący, że zapytanie jest przetwarzane prawidłowo. Klient odbierający taki kod powinien kontynuować przesyłanie zapytania lub zignorować go, jeśli zwrócono już odpowiedź.

Kod 100 zwracany jest tylko i wyłącznie wtedy, gdy klient wyśle w nagłówku żądania formułę wskazującą na to, że oczekuje tego statusu.

Kod 101 - Switiching Protocols

Kod 101 to informacja o zmianie protokołu przez serwer w związku z otrzymaniem właściwego dla tego działania żądania od klienta.

Żądanie to może zakończyć się też odmową. Wówczas zamiast błędu 101 zwracany jest błąd HTTP 417 - Expectation Failed (nie można spełnić oczekiwań) - występuje on tylko przy odmowie żądania zwrócenia kodu 100 lub 101 (zmiany protokołu).

Kod 103 - Early Hints

Kod 103, który można przetłumaczyć jako “wczesne wskazówki” jest informacją, która powinna być zwracana klientowi razem z adresem służącym do wstępnego ładowania zasobów w trakcie przetwarzania zapytania. Metoda praktycznie nieużywana.

Kod 201 - Created

Kod 201 oznacza prawidłowe przetworzenie żądania, które zakończyło się utworzeniem zasobu na serwerze. Zwracany głównie w efekcie żądań POST, które przesyłają dane na serwer (np. poprzez jakiś system CMS lub inne oprogramowanie do zarządzania serwisem).

Kod 206 - Partial Content

Kod 206 to kod odpowiedzi HTTP potwierdzający poprawne przetworzenie żądania, ale wskazujący też przy tym na wyłącznie częściowe przesłanie zawartości. Jednak nie w efekcie błędu, a specyficznego żądania, które właśnie tego wymagało.

Kod 304 - Not modified

Kod 304, choć zaczyna się od 3, nie oznacza przekierowania. Mówi, że dane znajdujące w pamięci podręcznej przeglądarki nie zmieniły się względem tych na serwerze. Zwracany jest zwykle gdy przeglądarka, zamiast ładowania zasobu, korzysta w pełni z pamięci podręcznej.

Kod 401 - Unauthorized

Błąd 401 to dość nietypowy błąd HTTP, związany z brakiem uprawnień do pobrania żądanego zasobu. Zwykle pojawia się wtedy, gdy podamy nieprawidłowe hasło do chronionej podstrony czy innego zasobu.

Kod 403 - Forbidden

Kolejny nietypowy błąd HTTP. Błąd 403 mówi “zakazane”, czyli informuje klienta o przyjęciu żądania, ale odmowie dostępu do zasobu. Zwykle jest to zamierzony efekt konfiguracji związany z bezpieczeństwem serwera.

Kod 429 - Too Many Requests

Kod 429 oznacza zbyt dużo żądań. Serwer odrzuca prośbę o nawiązanie połączenia dlatego, że przekroczona została dopuszczalna liczba zapytań w określonym czasie. Efekt zabezpieczeń po stronie serwera.

Ciekawe i nietypowe kody błędów HTTP

No i dotarliśmy właściwie do końca, na którym zebraliśmy praktycznie nieużywane kody błędów HTTP. To już nieobowiązkowo, jako bonus dla ciekawskich. Powiedzieć, że idealne, żeby zabłysnąć w towarzystwie to chyba przesada, ale na pewno jest to po prostu trochę fajnej wiedzy bezużytecznej :)

Kod 402 - Payment Required

Błąd 402 to niestandardowy kod odpowiedzi HTTP, który nie jest obecnie jednolicie zdefiniowany, ale został zarezerwowany na przyszłość. Ten błąd HTTP ma docelowo wskazywać, że treść jest niedostępna ze względu na niedokonanie płatności.

Stworzono go, by umożliwić kontrolę tzw. paywall’i oraz innych systemów mikropłatności i tak też jest (bardzo sporadycznie) używany.

Kod 418 - I’m a teapot

Kod 418 to informacja od serwera mówiąca dosłownie “jestem czajniczkiem na herbatę”. Jest to odmowa zaparzenia kawy przez serwer ze względu na to, iż jest on, permanentnie, czajniczkiem na herbatę.

Błąd ten jest oczywiście tzw. easter eggiem. Odnosi się do “hipertekstowego protokołu kontroli ekspresu do kawy” (HTCPCP), który został dodany do dokumentacji RFC na Prima Aprilis w 1998 roku. Co ciekawe, 1 kwietnia 2014 żart został pociągnięty dalej - zdefiniowano rozszerzenie protokołu: HTCPCP-TEA.

Choć nigdy nie miał być implementowany, to w duchu żartu, niektóre strony używają dzisiaj kodu 418 do odrzucania niechcianych zapytań, np. od spamerskich botów. Niektóre implementują go też jako easter egg.

Sam protokół, choć żartobliwy, ma też, według swojego autora, poważne (choć satyryczne) przesłanie. Reprezentuje wiele sposobów, na które HTTP został rozbudowany nieprawidłowo i niepotrzebnie.

Kod 420 - Enhance Your Calm

Kod HTTP 420 nie znajduje się w żadnej oficjalnej dokumentacji, a jednak istnieje (a raczej istniał kiedyś). To nieoficjalny status HTTP stworzony przez Twittera. Portal ten używał go, by informować o zbyt dużej liczbie żądań klienta.

Dla Twittera rozwiązanie limitowania żądań było na tyle użyteczne, że firma postanowiła zaimplementować do niego własny kod odpowiedzi HTTP (co generalnie jest mocno niezalecane). Pomysł był jednak na tyle trafiony i przydatny, że po paru latach stał się prawdziwym kodem - kodem 429, który wymieniliśmy wyżej.

Podobno wybór liczby 420 i nazwy błędu miał nawiązywać, przez symbol slangowy liczby, do marihuany, której efektem odurzającym jest właśnie głębokie uczucie spokoju i zrelaksowania. Jakby kod błędu wysyłany przez Twittera do aplikacji spamującej żądaniami miał mówić klientowi “wrzuć na luz, uspokój się”.

Kod 425 - Too Early

To kolejny niestandardowy błąd HTTP. Kod 425, który tłumaczy się dokładnie jako “zbyt wcześnie” informuje, że serwer nie podejmie ryzyka przetworzenia żądania ze względu na ryzyko ponownego wysłania ów żądania, czyli potencjalnego ataku.

Kod ten jest elementem rozwiązania Early Data, mającego pozwalać na przyspieszenie ponownych połączeń z serwerem, ale jednocześnie tworzącego ryzyko ataków poprzez powtarzanie zapytań. Całość jest eksperymentalna.

Kod 451 - Unavailable For Legal Reasons

No i ostatni kod HTTP w tym artykule. Kod 451 jest wyświetlany wówczas, gdy zasób żądany jest niedostępny z przyczyn prawnych. Np. na stronie internetowej, w stosunku do której wytoczono postępowanie sądowe lub która została usunięta ze względu na łamanie obowiązujących praw.

Właściwie jedynym miejscem, w którym można na niego trafić, są obecnie niektóre serwisy o ograniczonym dostępie geograficznym (właśnie ze względów prawnych).

Czy warto analizować kody błędów HTTP? (Podsumowanie)

Kody błędów HTTP z pewnością warto znać i weryfikować. Szczególnie gdy przeprowadzamy audyt SEO. To jeden z najprostszych sposobów na wychwycenie błędów, w tym brakujących przekierowań. Oczywiście nie musisz znać wszystkich, ale podstawy mieć po prostu trzeba. Robiąc SEO, musisz wiedzieć, choćby z grubsza, jak działają strony internetowe, a kody HTTP to tutaj część elementarza.